සීතල නුවර එළියේ වැවක් ලඟ කූඩාරමක රැයක්

අපේ බෝඩිමේ සෙට් එක පහුගිය දවසෙ පොඩි ට්‍රප් එකක් ගියානෙ. මාස හයක් මැරිලා මැරිලා කොම්පියුටර් එක්ක හැප්පිලා එපා වෙලා හිටි අපි ආතල් එකක් ගන්නයි මේක සෙට් කලේ. කට්ටියට මතකද මන්දා මම අපේ බෝඩිම ගැන කලින් පෝස්ට් එකක් ලියද්දි කිව්වේ අපේ බෝඩිමේ පහක් ඉන්නව කියලනේ. දැන් 10 ඉන්නවා. අළුතෙන් අපු පස් දෙනා තමයි ඇකා(චරිත්), කැන්දු(රොෂාන්), තලන්නා(ධනුෂ්ක), ගෙම්බා(තරිඳු) සහ සීනා(අමිත). දැන් හිතන්න එපා පහක් හිටපු තැන දහයකට ඉන්න පුළුවන්ද කියල. බෑ . අපි කලින් හිටියේ ගෙදර පැත්තෙ කාමර තුනක කෑල්ලකනේ. ලොකු ගෙදර හිටපු අය ගියා. ඉතින් අපි තව පහක් සෙට් කරගෙන අර ලොකු කෑල්ල ගත්තා. අප්පා සාගරේ වගේ සාලෙකුයි කාමර 3යි කෑම කාමරයයි විසාල කුස්සියකුයි. කියල වැඩක් නෑ. අපේ සද්දෙ අහල පහල අයට උහුලන්න පුලුවන්ද දන්නෙ නෑ. දන්නවනේ කොල්ලො 10 දෙනෙක් පිස්සු නටන්න ගියාම. හරි හරි ට්‍රිප් එක ගැනනේ කියන්න ගියේ. මේ ඉන්නෙ බෝඩිමෙන් පිටත් වෙච්ච කට්ටිය. මගදි තව අය එකතු උනා. ආ ඔතන ඉන්නවා අපේ බෝඩිමේ නෙවෙන කෙනෙක් කොයියා. පොරගෙ බෝඩිම නාරාහේන්පිට උනාට වැඩිපුර ඉන්නේ අපේ එකේ.
කට්ටිය වමේ ඉඳල අත්තා, ඇකා, මම , කැන්දු, එල්ලෙ, කොයියා වාඩි වෙලා ඉන්නේ සූටියා.

කැම්පස් එක ගාවට ගිහින් රත්නපුර බස් එකට ගොඩවෙලා අපි මුලින්ම ගියේ රත්නපුර ගෙම්බලාගෙ ගෙදර. රත්නපුර බස් නැවතුමෙත් පැයක් විතර රස්තියාදු වෙලා(ගෙම්බා වෙලාවටම වැඩ කරන නිසා) තව බස් එකකත් නැගල ගිහින් බැස්ස කියමුකෝ. දැන් මෙන්න යනවා මහ කැලේ පාරක පාරෙ අලි නාවන වලවල් ඒ මදිවට අංශක 60 විතර ආනතයි කන්ද. හප්පා ගෙම්බගෙ ගෙදරට යනකොට හොඳ පණ ගිහින්. අපි කාල ඉවර වෙනකොට මාතර ඉඳල ඇඹිලිපිටිය හරහා ආපු සීනත් අපිට සෙට් උනා. ගෙම්බගෙ අම්මට පින් සිද්ධ වෙන්න ඉස්මුරුත්තාවටම කාල අපි ගියා ඒ ළඟ තියන ඇල්ලක නාන්න. අපි යනකොටම වහින්න ලෑස්ති කරල තිවුන නිසා අපිට තේරුනා වැඩි වෙලා නම් නාන්න වෙන්නෙ නෑ කියල. ඡායාරූප එහෙම අරගෙන ඉවර වෙලා යන්තම් වතුරට බැස්සා විතරයි වහින්න ගත්තා.

ඒ එක්කම ක්ෂණිකයෙන් ඇලේ වතුර පාර වැඩි වෙනවා අපිට තේරුනා. එන පොට හරියන්නෙ නෑ. අපි දඩ බඩ ගාලා ගොඩ උනා. මොකද උඩහට කලින් වැහැලනම් විනාඩි කීපයක් ඇතුලත වතුර පාර සෑහෙන්න වැඩිවෙනව කියල ගෙම්බ කියපු නිසා. අනේ හිතේ හැටියට නාන්න හිටිය මදෑ. ගිහින් නාන කාමරෙන් නාගත්ත වෙන මොනව කරන්නද?රෑ අපි ගෙමබලගෙ ට්‍රක් එකේ ගියා මැණක් පතලක් බලන්න.

මේ තියෙන්නෙ පතල. පතලෙ ඉඳල අඩි 25ක් විතර එහායින් ගඟ. සාමාන්‍යයෙන් පතලේ ඉඳලා අඩි 50ක් විතර හැම පැත්තටම දෝනාවල් යනවලු. ඒ කියන්නෙ ගඟ යටිනුත් දෝනාව යනවා. අපේ නම් ඇඟ හීතල උනා. ඒ වුනාට කසි අව්ලක් නැති වෙන්න මුක්කු ගහල ශක්තිමත්ව තමයි දෝනාව කපනව කියන්නේ. අපි ආවෙ හවස එතකොට වැඩ නවත්තලා. මෝටර් නැවැත්තුවාම පතලෙ වතුර පිරෙනවා. ඊළඟට රතනපුර මහ සමන් දේවාලෙ වැඳ පුදාගෙන අපි ආයෙ ගෙම්බගෙ ගෙදර ආවා. මේ ගෙම්බගෙ අම්මා තාත්තා එක්ක අපි කට්ටිය.

පස්සෙන්දා බදුල්ල බස් එකකට ගොඩවෙච්ච අපි කට්ටිය ගියේ බණ්ඩාරවෙලට. අපි ඒ පැත්තට යනකොට සීනා අනිත් පැත්තට යන බස් එකක නැගලා කොළඹ ගියා. වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි තමා හමුවෙන්න කියල උගේ පවුල නියෝගයක් පනවල කියලයි කට්ටිය නම් කිව්වේ. අපි බණ්ඩාරවෙලට ගිහින් එතනින් වැලිමඩට ගියා. එතනින් නුවර එළියට. අන්තිමට නුවර එළියට එනකොට හවස 3 විතර. අපි ලොකුම බලාපොරොත්තුවකින් හිටපු අත්දැකීම කූඩාරමක් ගහගෙන රෑ ඉන්න අවශ්‍ය දේවල් අරගත්තා. අපේ කට්ටිය කුකුලෙක් එහෙමත් අර ගත්තෙ බාබකිව් දාන්නනේ. රෑ කෑමට පාන් බටර් එක්ක. ලාම්පුතෙල් බෝතලයක් එහෙමත් අරගෙන අපි පට්ටිපොල බස් එකට නැග්ගා. අපි කෑම්ප් එක ගහන්න ලෑස්ති කලේ කන්දෙ ඇළ රක්ෂිතය කියන තැන. මෙතන වැවක් තියනවා.
ඔය දකුණු අත පැත්තෙන් පේන ගොඩැල්ලේ තමයි අපි කූඩාරම ගැහුවේ. ඊට කලින් පොඩි බෝට්ටු සවාරියක් යන්නත් අමතක කලේ නෑ.
අප්පට සිරි තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා. වැලිමඩ පුස්සත්(සමන්) අපිට සෙට් උනා මගදි. ඔය දකුණු පැත්තෙ කොනේම ඉන්නෙ ඌ. කූඩාරම ගහන තැනට අපි යනකොට කළුවර වැටෙනවා. කට්ටියක් ගිනිමැලේට දර එකතු කරන්න යවලා අපි කුලියට ගත්තු කූඩාරම් දෙක අටව ගන්න ට්‍රයි කලා. දැන් කළුවරේ මේක හරියට පේන්නෙත් නෑ. මීට කලින් කූඩරම් ගහල තියන එකක්යැ මොකෝ. මල කෙලියයි කියන්නෙ දැන් මේක ගහගන්න බෑ. රෑට මේ හීතලේ එළියෙ නිදාගන්න කියලද අපි ඉතින් කූඩාරම කුලියට දීපු ටෝනි අයියවම අඩ ගහගෙන කූඩාරම අටව ගත්තා. අපරාදෙ කියන්න බෑ මාරයි. පොඩි බෑග් එකක අකුලල දාල තිබුනට එක කූඩාරමක 4කට 5කට නිදාගන්න පුළුවන්.

මේ අතරෙ ගිනිමැලෙත් ගැහුවා. මේක ගහගත්තට පස්සෙ තමයි. අත පය ටිකක් රත් කරගත්තෙ. නැත්තම් ගල් වෙලා වගේ හිටියෙ. නුවර එළියෙනේ. දැන් ඔන්න කට්ටිය අර ගෙනාපු කුකුළව කොටුවක ගහගෙන ඌට දස වද දෙනවා. හෆොයි මැරිලා වත් ඌ විඳින වද ඉවර නොවෙච්ච හැටි. මම නම් ඕවට නෑ. බටර් එක්ක පාන් කෑල්ලක් කෑව මම. මට ඒ ඇති. කෑම ගැන එච්චර වද වෙන මිනිහෙක් නෙමේ මම. ඊට පස්සෙ ඉතින් රෑ 2 විතර වෙනකම් ආගිය කතා සින්දු තමයි.

ඔන්න 2 විතර වෙනකොට අපිව අයිස් වෙන තරමට හීතලයි. ඇරත් වැවක් ලඟනේ. ගිනි මැලේ එහෙම නිවල කූඩාරම් දෙකට රිංගුවා නිදාගන්න කියල. මොන නිදාගන්නවද. වෙව්ලනවා. නින්ද යාගෙන එනකොට වැරදිලාවත් කකුල කූඩාරම් රෙද්දෙ වැදුනොත් උඩ ගිහින් ඇහැරෙනවා.
යන්තම් නින්දයි නොනින්දයි අතරේ උදේ වෙනකම් ගත කරත්තා. උදෙත් මාරම හීතලයි. ආයෙ ගිනිමැලේ ගහගෙන කූඩාරම අකුලලා අස්පස් කලා. මෙතන වටපිටාවෙ කලින් කූඩාරම් ගහන් හිටපු අය කුණුටික ඔක්කොම කැලේට විසි කරලා ගිහින් තිබුනට අපි එහෙම කලේ නෑ. අපි නොහිටපු ගානට පොඩි කොළ කෑල්ල පවා අයින් කරලා පිරිසිඳු කරලයි ආවෙ. ආ කියන්න අමතක උනානේ මේ කෑම්ප් වැඩේදී අපිට ගොඩක් උදව් කලේ අත්තගෙ නෑවෙන අයියා කෙනෙක්. උදේ ඒ අයියගෙ ගෙදර ගිහින් තමයි දත කට මැදලා උදේට කරන වැඩ කටයුතු එහෙම කරගෙන උදේට කෑවේ. මේ ඒ අයියා අක්කා එක්ක අපි.

එතනින් අපි ගියේ වැලිමඩ අත්තාගෙ ගෙදරට.එහෙට යනකොට හවස් වෙලා. දවල්ට කාලා අපි ගියා දිය ඇල්ලක් බලලා නාලා එන්න. හවස් ජාමෙ කැලේ මැද්දෙ දිය ඇල්ල බලන්න යනකොට පාර වැරදුන නිසා අපිට දිය ඇල්ල කිලෝමීටරයක් විතර දුරින් බලලා ආපහු එන්න උනා. ආ නාන්නනේ හිටියේ කලින් රත්නපුරදිත් නාන්න බැරි වෙච්ච නිසා අපි හිටියේ පැය කීපයක් නාන්න. ඒ උනාට වතුර බැහැපු ගමන් කට්ටිය දුවගෙන යන්නෙ ගොඩට. මොකද දන්නවද? මේ හරිය වැලිමඩ උනාට ඇලේ වතුර එන්නෙ නුවර එළියෙ ඉඳන්. වතුර අයිස් වගේ. මොනව කරන්නද වෙව්ල වෙව්ල පැය බාගයක් විතර වතුර ගහගෙන දඟලලා එන්න පිටත් උනා. අපිට කෑම උයල දීල සංග්‍රහ කරපු අත්තගෙ අම්මා තාත්තා අක්කාවත් මතක් කරන්න ඕන. වැලිමඩ ඉඳන් කොළඹට ගමන ලේසි නෑ කියල දන්නව ඇතිනේ. රෑ 10.30 බස් එකේ නැගපු අපි අඩ නින්දේ කොළඹට එනකොට 7.30යි. ඔන්න අපේ ට්‍රිප් එක ඉවරයි.